Osho ile Gestalt Meditasyonu
Osho ‘dan bahsetmek istiyorum, ilk yazımda.
Benim için adım atma vesilemdir kendisi. Geçmişte arkadaşlarım nasıl okuyorsun ona kötü şeyler söyleniyor derler-di..!
Kim ne diyorsa diyebilir, ben karar vermek için okuyorum. Bana iyi geleni ya da gelmeyeni okumadan bilemem. Hem bir kitap 300 sayfa ise ve içinden 2, 3 sayfası bana hitap ediyorsa ben o kitaptan alığımı aldım derim. İlle de üç yüz sayfa bana hitap etmek zorunda değil!
2000’ li yıllarda tanıştım Osho kitaplarıyla. (Bu arada Osho’ nun kendi yazdığı bir kitabı yok. Onlarca kitabı olsa da hepsi söylemleri, seminerleri, çalışmaları sayesinde vardır.)
Hepsini tek tek anlatabilirim fakat burada bana ışık olan ayna olan bazı söylemlerini yazmak istiyorum, muhtemelen kendisinin söylemleri ile ilgili epeyce yazacağım gibi görünüyor.
“Sağa, sola doğru yalpaladığını, merkezinin neresi olduğunu bilmediğini hissediyorsan bu hara merkezinle bağlantını kaybetmiş olduğunun göstergesidir. O bağlantıyı yeniden yaratman gereklidir.
Akşam yattığında, yatakta uzan ve iki elini de, göbek deliğinin beş santim altında koyup, buraya hafifçe bastır. Sonra nefes almaya, derin nefese başla. Derin nefes alırken o merkezin nefesle birlikte inip kalktığını hissedeceksin. Sanki git gide küçülüp sadece orada, o küçük merkezde, çok yoğun bir enerji olarak var oluyormuşsun gibi enerjini tümüyle orada hisset.
Bunu yalnızca on, on beş dakikalığına yaptıktan sonra uykuya dal. (Bence beş yada on dakika yeterli.) Bunu yaparken de uyuyakalabilirsin; bu da faydalı olur. O zaman tüm gece boyunca bu merkezlenme devam edecektir.
Bilinçaltı tekrar, tekrar oraya yönelerek, orada merkezini bulur. Bu yüzden gece boyunca sen bilmeden birçok şekilde, merkeze derinden temas etmiş olursun. Sabah uykunun bittiği anda gözlerini önce hemen açma. Ellerini yeniden oraya götür, biraz bastırarak nefes almaya başla ve yeniden harayı hisset. Bunu beş on dakika kadar yaptıktan sonra kalk. Bunu her akşam ve her sabah yap. Üç ay içinde kendini merkezinde hissedeceksin.
Merkezlenmiş olmak esastır; yoksa kişi kendini bölük, pörçük hisseder. Kişi o zaman bir arada değildir, yap boz gibi sırf parçalardan ibaret, bir gestalttan, bütünden yoksundur. Bu kötü bir durumda olmaktır; kişi merkezi olmadan kendini oradan oraya sürükleyebilse de, sevmekten acizdir.
Merkezin olmadan, hayatındaki tekdüze şeyleri yapmaya devam edebilirsin ama asla yaratıcı olamazsın. Asgaride yaşarsın; azami senin için asla mümkün olmaz. Kişi ancak merkezini bulduğunda azami de, zirvede, doruklarda yaşayabilir ve tek yaşam, asıl yaşam budur.”
Gülay Şahin
Dünyalite
