En Çok Kendini Sev

Kendi canını acıtmamak için, başkalarının canını incitme. Çünkü başkasını üzerken aslında kendini üzüyorsun.

Hepimiz birbirimize görünmez iplerle bağlıyız. Beğensen de beğenmesen de kabul etsen de reddetsen de bu gezegende birlikteyiz. Yargılama, ayrıştırma bunlar seni marjinal yapabilir evet, ben bunlardan değilim de diyebilirsin. Peki sen böyle davrandığında ayrılık yaratmıyor musun? Bunun yerine iyi bir şeyler için emek ver. Günün sonunda soruyor musun kendine bugün kendime ve başkasına bir faydam oldu mu diye.

Gülümsedin mi?

Aynada gözünün içine samimi bir şefkatle baktın mı?

Peki ya sevdiklerinin gözünün içine sevgiyle baktın mı? Onu cidden anlamaya çalıştın mı?

Sevgini ne kadar gösteriyorsun? Sadece sevilmek mi istiyorsun?

Sen hayata değer katıyor musun? Yoksa oturduğun yerden hep eleştiriyor musun?

Empati içerisinde ol ve her şeyi sev, herkesi sev. Tüm yaradılışı sev. Kendini sever gibi sev.

En çok kendini sev.

Bahsettiğim burnunun ucundan daha uzağı göremeyen bir bencillik değil. Sana bahşedilmiş şeyleri fark et. Nasıl mükemmel işleyen bir bedene sahipsin, aldığın nefesi fark et o yoksa sen de yoksun. Nefesin önemini fark et o seni yaradılışa bağlayan ruhunla tanıştıran tek aracın. Bunu fark ettiğinde ne kadar değerli olduğunu bileceksin.

Gözümüzün önündekileri göremiyoruz çoğu zaman. Kaybetmeden kıymet bil. Yokluk bize en iyi öğretici değil mi varlığın değerini bilmek için.

Ve istemeden önce vermeye gönüllü ol, aslında verirken alıyorsun. Bunu bir kez olsun dene ve sonra mucize nedir bileceksin.

İlla ki bir şeyin parçası olacaksak güzelliğin, iyiliğin ve sevginin parçası olalım.

Mehtap Sağıroğlu

Dünyalite