Hayat Nasıl Başlarsa Öyle Biter

Ağlamak mı, gülmek mi?

Bir kadının hayatı boyunca yapabileceği en önemli şey anne olmaktır derler. 9 ay boyunca içinde bakar bir mucize gibi…Bir mucize daha olur bir iki olur. Başka türlü birin iki olmayacağı dünyada bu olur.

Doğduğunda ve ilk ağladığında asıl onun canlı olduğunu anlarız. Acıktığında, altını ıslattığında, annesini istediğinde ve her fırsatta ağlar. Her ağladığında ihtiyacını söyler.

Çocukluk dönemine gelince her fırsatta, kendini anlatamadığın da, istediği olmayınca bebekliğini hatırlarcasına ağlamaya devam eder, ta ki ergenlik dönemine kadar.

Gençlik döneminde birileri kötü davranır, istemediği sonuçlar olur, ailesini onu anlamaz yani ağlanması gereken yerde kendisini sıkar ve ağlamaz. Ağlama onun gururuna dokunur. İlk kez hayat onu gerçekten döver ve ağlaması gereken yerde ağlamaz.

Artık yetişkin olmuştur. Hayatın zorlukları arttıkça direnir ağlamaya. Bazen köşede bir yerlerde veya çaktırmadan duygusallaşır hassas oldugu anlarda. Baba olur, tutar kendini yine de ağlamaz ve yine çaktırmadan. Eşi bile ağlamasını görmesin ve güçsüz görüntüsü vermesin diye direnir.

Artık yaş başını almıştır. Hayat ona her anı nasıl yaşaması için gerekli deneyimi verir. Torunu olur saklamaz ağlamayı, geçmişi özler ağlar, hayatın pişmanlığı ve yapamadıklarını hatırlar ve yine aynı son tıpkı bir bebek gibi. Hayatın her aşamasında değişir bazı seyler, gülmek gibi ağlamakta anında yaşandığında güzel…

Hayat nasıl başlarsa öyle biter…

Sevgiyle kalın..

Volkan Gezen

Dünyalite